Brussel en Washington zijn het oneens over de uitkomst van het handelsverdrag.

Europese en Amerikaanse onderhandelaars werken nog steeds aan een gezamenlijke verklaring waarin de handelsovereenkomst die zondag is bereikt door Commissievoorzitter Ursula von der Leyen en de Amerikaanse president Donald Trump, wordt geformaliseerd. Het is van groot belang dat dit gebeurt om de twijfels rond het pact, veroorzaakt door tegenstrijdige verklaringen van beide partijen, weg te nemen.

De vragen begonnen met de uitspraken van Trump en Von der Leyen na de ontmoeting in Schotland, met enkele nuances die niet onopgemerkt bleven. Maar de tegenstrijdigheden werden groter nadat het Witte Huis een samenvatting van de overeenkomst op zijn website publiceerde met enkele uitspraken die in tegenspraak zijn met wat EU-bronnen maandag aan verslaggevers in Brussel uitlegden.

Het Witte Huis wil minder eisen voor varkensvlees en zuivelproducten; Brussel praat alleen over formulieren.

Er zijn verschillende punten van onenigheid. Om te beginnen beschrijft het Witte Huis dat de VS en de EU, als onderdeel van het nieuwe pact, "voornemens zijn samen te werken om de niet-tarifaire belemmeringen die de handel in voedsel en landbouwproducten beïnvloeden, te vereenvoudigen." Washington neemt dit mee in de vereenvoudiging van de vereisten voor gezondheidscertificaten voor Amerikaans varkensvlees en zuivelproducten. "Het komt er in feite op neer dat de soorten formulieren worden gewijzigd. We veranderen onze regelgeving niet", verklaarde handelswoordvoerder Olof Gill gisteren.

Hetzelfde geldt voor vermeende belemmeringen voor digitale handel. Volgens het Witte Huis heeft de EU haar voornemen bevestigd om "ongerechtvaardigde" digitale belemmeringen te bespreken, "dat zij geen kosten voor internetgebruik zal invoeren of handhaven", en dat beide landen geen invoerrechten op elektronische transmissies zullen heffen. "Laat ik hier heel duidelijk over zijn. We veranderen onze regels niet. We geven ons recht om de digitale ruimte autonoom te reguleren niet op", reageerde Gill.

Lees ook

Er is meer. De Europese Commissie stelt dat farmaceutische producten voorlopig vrijgesteld zullen zijn van invoerrechten totdat de VS een lopend onderzoek naar de sector heeft afgerond. De regering-Trump verwacht echter dat ze vanaf aanstaande vrijdag invoerrechten van 15% zullen ontvangen, net als de rest van de Europese export.

Een heikel punt zijn de tarieven op staal en aluminium, iets wat Trump bijzonder interessant vindt in zijn streven naar herindustrialisatie van het land. Tot nu toe zijn deze producten het meest onderhevig aan tarieven, namelijk 50%. Het Witte Huis kondigt aan dat dit zo zal blijven en dat beide partijen "zullen overleggen hoe de toeleveringsketens veiliggesteld kunnen worden". "Dit nieuwe tariefstelsel zal tientallen miljarden dollars aan jaarlijkse inkomsten genereren en zal helpen het langdurige handelstekort te verminderen", meent Washington. EU-bronnen hielden echter vol dat ze in plaats daarvan waren overeengekomen een quotasysteem in te voeren om het conflict te beëindigen, waarbij het tarief van 50% alleen van toepassing zou zijn als deze quota's werden overschreden.

De Commissie kan geen investeringsverbintenissen garanderen vanwege een gebrek aan bevoegdheden

Ten slotte heeft Europa ook de enorme investeringsbeloftes die Trump met veel bombarie had aangekondigd, genuanceerd. In het geval van wapens – het Witte Huis spreekt over aanzienlijke aankopen – melden EU-bronnen dat het "een uiting was van Trumps verwachtingen" en wijzen erop dat in deze gevoelige kwestie de bevoegdheden van de hoofdsteden, en niet die van de Europese Commissie, bij hen liggen.

Wat betreft de toezegging om tijdens Trumps tweede ambtstermijn 750 miljard dollar aan energie in te kopen, legt Brussel uit dat dit bedrag is gebaseerd op de behoeften van Europa nu het land afkickt van Russische energie, maar dat het uiteindelijk de overheden en bedrijven zijn die over deze aankopen beslissen.

Hetzelfde geldt voor de investering van 600 miljard dollar in de Verenigde Staten. Europese bronnen wijzen erop dat dit de intentie is van particuliere bedrijven, en dat de Commissie dit niet 100% kan garanderen.