Het falingspercentage dat radicale secessionisten en rechts hem toedichten, weegt zwaar op Illa's beoordeling.

Is het ongeduld na meer dan een decennium verloren te zijn gegaan in de beproevingen van het Catalaanse onafhankelijkheidsproces ? Of is het de onvermijdelijke traagheid in het behalen van resultaten na een jaar waarin de regering met diepgewortelde problemen kampte? Of misschien is het de onontkoombare polarisatie die bijna alle democratieën vergiftigt? Wat de reden ook is, Salvador Illa's eerste jaar aan het hoofd van de Generalitat (Catalaanse regering) is geëindigd met een slechte balans. Bijna 40% van de door Ipsos ondervraagden beschouwt hem als "een goede president voor Catalonië", maar bijna 50% wijst hem als zodanig af.

Achter deze algemene cijfers gaan echter partijdige scheuren schuil. De "tang" gevormd door radicale separatisten enerzijds en Spaans rechts en extreemrechts anderzijds, met goedkeuringscijfers die amper 10% van hun respectievelijke aanhangers bereiken, drukt de collectieve beoordeling van Illa als president. Sterker nog, één op de vier Junts-kiezers en bijna de helft van de Esquerra-kiezers keurt Illa goed. Daarentegen ontkent 90% van de Aliança-kiezers, 80% van de CUP-kiezers en meer dan 70% van de PP- en Vox-kiezers dat Illa een goede president is.

De kloof tussen de partijen wordt nog eens versterkt door de generatiekloof: terwijl 38% van de ondervraagden Illa positief beoordeelt, ligt dat percentage onder de 30% onder de 34-jarigen en 31% onder de 35- tot 54-jarigen. Daarentegen keurt meer dan de helft van de 64-plussers de huidige president goed. Er zijn in dit opzicht geen genderverschillen, maar er zijn wel enkele opvallende paradoxen.

Verkiezingsbeloften: 52% gelooft dat hij zijn beloften om de taal te verdedigen nakomt, maar slechts 22% gelooft dat hij zijn beloften over het huisvestingsprogramma nakomt.

Zo presteert Illa het beste onder degenen met het laagste opleidingsniveau, maar ook onder degenen met voldoende inkomen of degenen die comfortabel kunnen leven (74% van de door Ipsos bestudeerde steekproef). De president presteert daarentegen het slechtst onder degenen met onvoldoende inkomen.

De beoordeling verslechtert wanneer gevraagd wordt of Illa "de problemen van mensen zoals u begrijpt" (slechts 36% gelooft van wel) of dat hij "in staat zal zijn de Catalanen te verenigen" (34% antwoordt bevestigend). Degenen die zich het meest onbegrepen voelen, zijn mensen onder de 34 (slechts 27% van hen gelooft dat de president hun problemen begrijpt), terwijl de helft van de 65-plussers wel gelooft dat de president hun zorgen begrijpt. En als het gaat om het vermogen om het land te verenigen, zijn de meest weerbarstige kiezers enerzijds de overgrote meerderheid van de pro-onafhankelijkheidsstemmers en anderzijds de aanhangers van de PP en vooral Vox.

Lees ook Het Aliança-moment Paco Camas

Ten slotte, wat betreft de nakoming van campagnebeloftes, overheerst scepsis na een jaar van overheidsingrijpen. Er zijn echter twee gebieden waarop de overtuiging dat Illa zijn beloften nakomt overweldigend of zeer significant is: de verdediging van de Catalaanse taal (52% versus 36%) en de normalisering van het politieke leven (41% versus 47%). Daarentegen gelooft slechts één op de vier respondenten dat Illa zijn beloften nakomt op het gebied van eenmalige financiering, de verbetering van openbare diensten en de ontwikkeling van infrastructuur. Sterker nog, tot een derde van de socialistische kiezers staat sceptisch tegenover eenmalige financiering.

De onafhankelijkheidsbeweging en de Spaanse rechterzijde zijn de groep die er het meest aan twijfelt of Illa de Catalanen zal kunnen verenigen.

De scepsis is echter het grootst over een van Illa's belangrijkste voorstellen: de bouw van 50.000 nieuwe sociale woningen: slechts 22% van de ondervraagden gelooft dat de president die belofte nakomt, tegenover 62% die vindt dat hij die breekt. In dit gebied, dat zo gevoelig is voor de stem van jongeren, doet zich echter een andere paradox voor: bijna 30% van de mensen onder de 34 is ervan overtuigd dat Illa zijn belofte zal nakomen, maar dat percentage daalt met tien procentpunten tot 18% onder de 35- tot 54-jarigen.

Tot slot nog een laatste paradox: slechts 28% vindt de economische situatie in Catalonië "goed" of "zeer goed". 48% vindt de situatie "slecht" of "zeer slecht", en 23% vindt de situatie "redelijk". Daartegenover staat dat 75% hun inkomensniveau als "voldoende" beschouwt. Vox-kiezers (37%) rapporteren het vaakst een persoonlijke situatie van moeilijkheden of bijna-armoede.