Opstootjes en jacht op migranten. "We voelen ons als partizanen die vechten tegen de Duitse bezetter."

Aan de grens worden mooie woorden gesproken: over liefde voor het vaderland, het beschermen van de eigen familie en zelfs het bewaken van de Poolse grenzen tot de laatste druppel bloed.

Maar we horen ook de volgende uitspraken over migranten:

"Ik ben zoötechnicus, ik herken ze aan hun uiterlijk." "Wanneer moslims een blanke vrouw verkrachten, steken ze eerst haar ogen uit. En ik weet dat het afschuwelijk is, maar eerlijk gezegd? Dat wens ik iedereen toe die ze hier wil hebben."

Moderne guerrillaoorlogvoering, of "De Duitsers vallen ons aan met drones"

- We voelen ons als partizanen die vechten tegen de Duitse bezetter. De Duitsers vallen ons aan met drones, en we weten niet wat we moeten doen. Ze gooien massaal migranten naar ons toe, en we rennen door deze bossen zoals in de jaren 40 - zeiKrzysztof Bosak , vicevoorzitter van de Sejm van de Confederatie, in Lubieszyn, een man die zichzelf omschreef als iemand die "aan de frontlinie" staat.

Hij stelde zich aan ons voor als Adrian uit Szczecin. "Ik ben het gezicht van dit alles, de persoon die organiseert, ik ben degene die de gebieden voor iedereen bepaalt, er is zoveel belangstelling dat ik een week van mijn leven heb verloren. Maar het is mijn patriottische plicht, ik ben historicus uit passie...", zegt hij.

Het gesprek wordt onderbroken door een vrouw: "We zijn bezig met het naaien van witte en rode vesten voor jullie, die leveren we woensdag", kondigt ze aan.

Adrian bedankt. – Kijk, ze brengen ons alles, eten, water, vesten, maar wat we hier het hardst nodig hebben is zwaar materieel…

- En dan? - vragen wij.

– Drones en nachtzichtapparatuur. Ik zeg zwaar materieel omdat het duur is. 's Nachts is het een bloedbad, want er zijn veel Duitse provocaties, Duitse politieauto's staan ​​overal langs de groene grenzen, de omvang is enorm, zegt hij.

In Lubieszyn ontmoeten we hele gezinnen, die ook kinderen meenemen naar de grens. Een van de jongens kijkt door een verrekijker richting Duitsland.

We vragen mensen waarom ze hier staan. "Om ons vaderland, ons land, te verdedigen. Waartegen? Zodat er geen migranten binnenkomen en mijn kind en vrouw kwaad doen," zegt een van de mannen. "Hij heeft me een stroomstootwapen gekocht zodra al die informatie over migranten die binnengesmokkeld werden, opdook. Onze zoon is 11 jaar oud en we willen dat hij hier veilig is, niet dat immigranten met hun rug naar de stad dwalen," zegt zijn vrouw. Het hele gezin woont in het centrum van Szczecin.