echte vriend

Vriendschap is onze manier van leven geworden. Vriendschapsdag werd echter voor het eerst voorgesteld door Joyce Hall in 1958. Destijds werd het gevierd op de eerste zondag van augustus. In Paraguay stelde Dr. Ramon Artemio Bracho tijdens een diner met vrienden de "Internationale Dag van de Vriendschap" voor op 20 juli 1958. In 2011 werd 30 juli door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Internationale Dag van de Vriendschap.

Je hebt dit misschien wel eens gehoord of gelezen: Twee vrienden die door de woestijn reisden, kregen ruzie. De ene vriend sloeg de andere in het gezicht. De vriend die de klap kreeg, was gewond, maar zei niets. Hij schreef in het zand:

"Vandaag heeft mijn beste vriend me geslagen." Na een tijdje bereikten ze een oase waar ze zich konden wassen. De vriend die geslagen was, kwam vast te zitten in de modder. Net toen hij dreigde te verdrinken, redde zijn vriend hem. Even later kerfde de vriend die van de verdrinkingsdood gered was, deze woorden in een stuk steen: "Vandaag heeft mijn beste vriend mijn leven gered."

Degene die zijn vriend sloeg en vervolgens redde, vroeg hem: "Toen ik je pijn deed, heb je dat in het zand geschreven. Maar nu graveer je het in de rots. Waarom?" De vriend antwoordde:

"Als iemand ons pijn doet, moeten we dat in het zand schrijven, waar de wind van vergeving het kan uitwissen. Maar als iemand iets goeds voor ons doet, moeten we dat in de rots graveren, waar geen wind het kan uitwissen."

Er wordt gezegd dat er een jongeman was met een slecht karakter. Op een dag gaf zijn vader hem een zak vol spijkers en zei: "Als je ruzie hebt of met je vrienden vecht, sla dan een spijker in dit houten gordijn." De jongeman sloeg op de eerste dag 37 spijkers in het gordijn. In de daaropvolgende weken probeerde hij zich te beheersen. Elke dag sloeg hij minder spijkers in het gordijn. Op een dag realiseerde hij zich dat hij helemaal geen spijkers in het gordijn had geslagen. Hij ging naar zijn vader en vertelde het hem.

Zijn vader bracht hem terug naar het houten hek:

"Vanaf vandaag, voor elke dag dat jullie niet ruziën of vechten, verwijder je één spijker uit het hek," zei hij. Dagen verstreken. Op een dag waren alle spijkers eruit. Zijn vader zei tegen hem:

"Goed gedaan, je bent braaf geweest, maar kijk eens goed naar dit houten hek. Er zitten nu te veel gaten in. Het zal niet meer zo mooi zijn als vroeger," zei hij. "Als je ruzie maakt met vrienden, zeg je lelijke woorden. Elk lelijk woord laat een gat achter. Je kunt een vork in een vriend steken en hem er weer uit trekken. Je kunt een vriend duizend keer vertellen dat je hem vergeeft, maar het gat blijft. Een vriend is als een zeldzaam juweel. Ze maken je aan het lachen, moedigen je aan, helpen je wanneer je ze nodig hebt, luisteren naar je en openen hun hart voor je."

Het was een van de bloedigste dagen van de oorlog. Een soldaat zag zijn beste vriend, bebloed, een stukje verderop op de grond vallen. Ze werden beschoten met een regen van vuur die het hoofd van een man geen seconde boven de loopgraaf kon houden.

Terwijl hij van voren op het punt stond om naar voren te komen, greep zijn commandant hem bij de schouder en trok hem terug:

"Ben je gek? Is het de moeite waard om te gaan? Kijk, het zit vol gaten. Riskeer je leven niet voor niets!"

Maar de soldaat luisterde niet en wierp zich van de frontlinie. Een ongelooflijk wonder gebeurde. De soldaat bereikte zijn vriend onder die verschrikkelijke vuurregen. Hij tilde hem op zijn rug en rende terug. Samen rolden ze de loopgraaf in. Maar de dappere soldaat kon zijn gewonde vriend niet redden. De commandant zei:

"Ik zei toch dat het het niet waard was. Je hebt je leven voor niets geriskeerd."

"Het was het waard," zei de soldaat, zijn ogen vol tranen. "Het was het waard."

"Hoe was het de moeite waard? Deze soldaat is dood, zie je dat dan niet?"

"Het was het nog steeds waard. Want hij leefde nog toen ik bij hem kwam. Zijn laatste woorden horen betekende alles voor me." En snikkend herhaalde hij de laatste woorden van zijn vriend: "Ik wist dat je zou komen. Ik wist dat je zou komen."