Planowanie finansowe na emeryturę: ile oszczędności jest koniecznych


Wystarczająca poduszka finansowa na starość zapewnia bezpieczeństwo i utrzymanie zwykłego standardu życia. Ale ile należy zaoszczędzić do czasu przejścia na emeryturę? Eksperci podają wytyczne, które mogą służyć jako przewodnik.
Każdy, kto myśli o emeryturze i ceni sobie bezpieczeństwo finansowe nawet po jej przejściu na emeryturę, powinien jak najwcześniej ustalić konkretne cele oszczędnościowe, opierając się na swoim rocznym dochodzie brutto, zgodnie z zaleceniami Fidelity: do 30. roku życia należy zaoszczędzić co najmniej równowartość rocznej pensji. Do 40 roku życia za odpowiednią rezerwę uważa się trzykrotność rocznej pensji. W wieku 50 lat oszczędności powinny stanowić sześciokrotność Twojego rocznego dochodu brutto. Tuż przed przejściem na emeryturę, tj. w wieku 60 lat, zalecenie wzrasta do ośmiokrotności, natomiast idealnie byłoby, gdyby do czasu przejścia na emeryturę zaoszczędzono kwotę dziesięciokrotności rocznego dochodu brutto.
Obliczenia te opierają się na założeniu, że do utrzymania poprzedniego poziomu życia konieczne jest osiągnięcie około 70–80 procent ostatniego dochodu netto. Odchylenia mogą wynikać ze stylu życia poszczególnych osób, stałych kosztów lub dodatkowych źródeł dochodu.
Długoterminowe zabezpieczenie jako klucz do bezpieczeństwa finansowegoMoment, w którym zaczniesz oszczędzać, ma decydujący wpływ na Twoją sytuację finansową na starość. Ci, którzy zaczną wcześnie, mogą optymalnie wykorzystać efekt odsetek składanych i zbudować stabilny majątek na przestrzeni lat. Jak wyjaśniono w artykule T-Online, zaleca się regularne oszczędzanie na poziomie około 10–15 procent dochodu netto. Dzięki wczesnemu oszczędzaniu możesz również skorzystać z okazji inwestycyjnych o wysokiej rentowności. Osoby, które zaczynają oszczędzać na emeryturę później, muszą oszczędzać większe kwoty i są bardziej narażone na wahania na rynkach kapitałowych.
Strategie oszczędzania na różnych etapach życiaW wieku 20 lat korzystne jest inwestowanie niewielkich kwot w szeroko zdywersyfikowane inwestycje, takie jak plany oszczędnościowe ETF lub fundusze akcyjne. Jednocześnie należy utworzyć fundusz awaryjny, który będzie służył jako zabezpieczenie na wypadek nieprzewidzianych wydatków. Na tym etapie wskazane jest również skorzystanie z pracowniczych planów emerytalnych , jeśli pracodawca je oferuje. Gdy się starzejemy, zaczyna nas interesować planowanie strukturalne. Według Riverty'ego, po trzydziestce wskazane jest zwiększenie stopy oszczędności, a dodatkowe prywatne ubezpieczenie emerytalne może okazać się przydatne jako uzupełnienie. Odłożenie na koncie oszczędnościowym kwoty odpowiadającej trzy- lub sześciomiesięcznej pensji zapewnia bezpieczeństwo finansowe na wypadek nieprzewidzianych zdarzeń.
W latach 40. priorytet stanowią regularne przeglądy strategii inwestycyjnej. Może zaistnieć konieczność dostosowania się do zmieniających się warunków dochodowych lub rozwoju zawodowego. Luki w zabezpieczeniach emerytalnych można zniwelować poprzez celowe składki. Tuż przed przejściem na emeryturę skupiamy się na zabezpieczeniu zgromadzonych aktywów. Coraz częściej ryzykowne inwestycje zastępowane są bezpieczniejszymi formami inwestowania. Należy rozważyć możliwości optymalizacji podatkowej w celu jak najefektywniejszego wykorzystania kapitału przeznaczonego na emeryturę. Wczesne zaplanowanie budżetu ułatwia planowanie finansów na kolejne lata.
Ciągła korekta planowania finansowegoPlanowanie emerytury nie jest jednorazową decyzją, lecz ciągłym procesem. Regularna kontrola Twojej sytuacji finansowej pozwoli Ci mieć pewność, że Twoje cele oszczędnościowe pozostaną osiągalne. Luki emerytalne można zrekompensować poprzez dodatkowe składki na prywatne lub zakładowe plany emerytalne. Ulgi podatkowe powinny być wykorzystywane w sposób ukierunkowany na jak najefektywniejsze zarządzanie oszczędnościami.
Zespół redakcyjny finanzen.net
Źródła obrazów: jaturonoofer / Shutterstock.com
finanzen.net