W Bordeaux prace nad rozbudową linii tramwajowej osłabiły most: Rada Stanu kończy spór

Eiffage oskarżyło władze Bordeaux Métropole o nieuiszczenie dodatkowych kosztów związanych z komplikacjami na placu budowy mostu, który od 2014 r. nad obwodnicą ma doprowadzić linię tramwajową do stadionu Atlantique.

W 2014 roku linia tramwajowa C przecinała obwodnicę Bordeaux, na węźle 4B, nową konstrukcją inżynierską połączoną z mostem drogowym, który podtrzymuje Avenue Marcel-Dassault, biegnącą wzdłuż jeziora i Palais des Congrès, kończącą się na wciąż budowanym stadionie Stade Atlantique… Jednak budowa tego nowego skrzyżowania z obwodnicą nie obyła się bez komplikacji. A dla firmy Eiffage, odpowiedzialnej za ten projekt, dodatkowe koszty związane z tymi komplikacjami nie były neutralne. Do tego stopnia, że cały rachunek pokryje społeczność klienta, Bordeaux Urban Community (CUB), obecnie Bordeaux Métropole?

Właśnie w to wierzyła firma Eiffage i wobec braku porozumienia w drodze negocjacji, w 2021 roku zwróciła się do sądów administracyjnych, domagając się od Bordeaux Métropole prawie 4,7 mln euro odszkodowania. Dodatkowy koszt firma tłumaczy „wstrzymaniem prac po pojawieniu się wad w istniejącej, sąsiedniej konstrukcji, wydłużeniem całkowitego czasu trwania oraz koniecznością reorganizacji podziału placu budowy na etapy po pojawieniu się tych wad”.

Wszystko zaczęło się od wyboru techniki wiercenia. Początkowo, przy budowie nowego mostu, firma Eiffage zdecydowała się na technikę, która nie generowała wibracji. Jednak po interwencji Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa (Dreal), zaniepokojonej zrzutem osadu zanieczyszczonego bentonitem do wód jeziora, zdecydowano się na inną metodę wiercenia: wiercenie wibracyjne. Technika ta jest jednak źródłem wibracji.

Prace na placu budowy są utrudnione. Przerwa potrwa dziewięćdziesiąt jeden dni, od 17 stycznia do 31 maja 2013 roku.

W rezultacie szybko zauważono problemy na rampach dojazdowych do istniejącego przejścia drogowego, Mostu Hotelowego. Most został zbudowany na słabej jakości gruncie, którego kruchość, spowodowana osiadaniem już wykonanych nasypów, została „ujawniona lub przyspieszona” przez drgania pochodzące z wierceń. Od tego czasu plac budowy był sparaliżowany. Został przerwany na dziewięćdziesiąt jeden dni, od 17 stycznia do 31 maja 2013 roku, w celu dostosowania się do tej nieprzewidzianej sytuacji.

Kwestia odpowiedzialności pozostaje otwarta. W pierwszej instancji firma budowlana wygrała sprawę o nieco ponad 1 mln euro z wnioskowanych 4,7 mln euro. Jednak w lutym 2024 r. wyrok ten został uchylony w postępowaniu apelacyjnym: kwota, którą Bordeaux Métropole musiała zapłacić, została zmniejszona do 165 000 euro. Administracyjny sąd apelacyjny nie uchylił się zatem od odpowiedzialności Bordeaux Métropole, która „dopuściła się błędu, nie ingerując w wybór nowej metody montażu pali, uchybiając tym samym ciążącemu na niej obowiązkowi kierowania i kontroli nad kontraktem”. Ograniczył jednak tę odpowiedzialność, przerzucając ją częściowo na Eiffage, i obniżył saldo finansowe do wysokości uznanego przez nią rzeczywistego dodatkowego kosztu projektu.

Ten cios dla samolotu logicznie rzecz biorąc skłonił firmę Eiffage do odwołania się do Sądu Kasacyjnego o uchylenie orzeczenia sądu administracyjnego, co doprowadziło do wniesienia przez metropolię Bordeaux skargi wzajemnej. 22 lipca Rada Stanu została wezwana do wydania orzeczenia: oddaliła skargę Eiffage i ostatecznie podtrzymała orzeczenie sądu administracyjnego. Metropolia otrzymuje odszkodowanie obniżone do najniższego poziomu…