Ci urzędujący posłowie przegrali swoje wyścigi. Teraz pakują się i żegnają

Ostatnią rzeczą, którą były poseł Nowej Demokratycznej Partii, Peter Julian, zabierze ze sobą, opuszczając swoje biuro parlamentarne w centrum Ottawy, jest pojedynczy but roboczy ze stalowym noskiem.

Od ponad 20 lat but znajduje się w biurze Juliana — co stanowi wyraźne przypomnienie, że koncentruje się on na obronie „potrzeb zwykłych ludzi pracujących” — powiedział.

But był pierwszą rzeczą, którą Julian rozpakował, gdy dwie dekady temu wprowadził się do biura. Wkrótce zostanie spakowany i przetransportowany samolotem przez cały kraj do Kolumbii Brytyjskiej, gdzie zostanie ponownie połączony ze swoją parą, która znajdowała się w biurze okręgowym Juliana.

„Jest symbolika w tym, że jest się pierwszym, ale też ostatnim” – powiedział Julian. „Pomagają mi pozostać przyziemnym w tym, co ważne”.

Julian jest jednym z co najmniej 40 urzędujących posłów, którzy stracili miejsce w Izbie Gmin w ostatnich wyborach. W wywiadach dla The House CBC niektórzy opisali ten moment jako coś więcej niż tylko utratę pracy. To koniec rozdziału ich życia, nad którym spędzili lata, a nawet dekady, pisząc.

Julian stracił swój okręg wyborczy New Westminster-Burnaby-Maillardville na rzecz liberała Jake'a Sawatzky'ego, jednego z najmłodszych nowych parlamentarzystów . Zapytany, jak się czuje, Julian powiedział, że „jest w porządku”.

„To jest demokracja” – powiedział prowadzącej Catherine Cullen. „Podczas każdych wyborów przewidujesz najgorsze i pracujesz na rzecz najlepszego”.

Inni mają problemy. W czwartek rano, na korytarzu przed swoim parlamentarnym biurem w Ottawie, była posłanka Bloc Québécois Julie Vignola wzruszyła się myśląc o ludziach w swoim okręgu wyborczym Beauport-Limoilou w Quebecu, których „pozostawiła w tyle”.

„Trudne sprawy nie są tutaj” – powiedziała Vignola, czekając, aż pracownicy Izby Gmin przyjdą i sprawdzą, czy jej biuro zostało prawidłowo opuszczone. „Trudne sprawy są w okręgu wyborczym”.

Ponad 1200 osób zwróciło się do Vignoli i jej biura o pomoc w imigracji do Kanady. Powiedziała, że ​​podpisali dokumenty, dając jej pozwolenie na pomoc w ich sprawach.

Ale te dokumenty zostały podpisane dla Vignoli i jej zespołu — nie dla okręgu. Ponieważ przegrała ostatnie wybory federalne, Vignola powiedziała, że ​​akta zostały „zniszczone”.

„Jestem ich ostatnią deską ratunku. Jestem ostatnią deską ratunku” – powiedziała Vignola, jej głos drżał. „A teraz muszą to wszystko zrobić jeszcze raz z kimś innym. Mam nadzieję, że potraktują swoją sytuację tak poważnie, jak ja”.

Dwa piętra nad Vignolą, były konserwatywny poseł Nowej Szkocji Rick Perkins pakował swoje biuro. Najbardziej rzucającą się w oczy cechą była pułapka na homary, która według Perkinsa zastąpiła typowy stolik kawowy.

„Wszyscy ci dygnitarze w Ottawie, wszyscy chcą mieć zdjęcie przed pułapką na homary” – powiedział Perkins. „Nie przy kanadyjskiej fladze, ale przy pułapce na homary”.

Ostatnie dwa tygodnie były „trudne” – powiedział Perkins. „Masz dobre dni, kiedy ciągle dzwonisz. Telefon nigdy nie przestaje dzwonić – cóż, wkrótce przestanie, ale dzwoni i to są szczere słowa z okręgu wyborczego”.

Ustępujący poseł z Nowej Szkocji powiedział, że między nim a innymi urzędującymi konserwatystami, którzy również przegrali swoje wybory, panuje koleżeństwo. Perkins powiedział również, że jest pewien komfort w tym, że przegrał tysiącami głosów.

„Gdybym przegrał 12 głosami, byłbym naprawdę zły, ponieważ mógłbym zapukać do jednych lub dwóch drzwi więcej i może to zmienić” – powiedział Perkins.

Ulubione momenty w biurze

Były poseł Partii Liberalnej prowincji Ontario, Marc Serré, powiedział, że z rozrzewnieniem wspomina nowych Kanadyjczyków, których widział na uroczystościach nadania obywatelstwa — w szczególności rodzinę syryjskich uchodźców, która osiedliła się w Sudbury.

Serré powiedział, że powitał rodzinę na lotnisku, kiedy wylądowali w styczniu 2015 r.

„Otworzyli własną restaurację, a społeczność ich wspierała. I właśnie ten przyjazny aspekt [społeczności] był po prostu niesamowity. I jako członek parlamentu nigdy tego nie zapomnisz” – powiedział Serré.

Serré powiedział, że kampania była „bardzo trudna”, ale ma nadzieję na przyszłość, skoro liberałowie wciąż są u władzy. Przegrał swój okręg wyborczy Sudbury East-Manitoulin-Nickel Belt z konserwatywnym pretendentem Jimem Belangerem.

„Wśród personelu jest dużo niepokoju, oczywiście, jeśli chodzi o przyszłość” – powiedział Serré. „Teraz zamierzam odwrócić stronę i rozpocząć nowy rozdział”.

Najważniejszym osiągnięciem Vignoli jest pomoc komuś w uzyskaniu obywatelstwa po latach opóźnień, ponieważ jego akta zostały zgubione przez rząd federalny. „Udało nam się [rozwiązać] jego sprawę w ciągu miesiąca, co jest cudem, jeśli wiesz, jak wygląda nasza imigracja” – powiedziała ze śmiechem.

Teczka mężczyzny wpadła między dwie szafy na dokumenty, powiedziała Vignola. Wspomniała również o innym, który czekał na żonę w Kanadzie przez trzy lata, zanim w końcu przyjechała.

„Przyszli do mojego biura, żeby podziękować zespołowi i mnie. To było magiczne” – powiedział Vignola.

Partyjność i współpraca

Zapytany, czego będzie mu najbardziej brakowało na Wzgórzu Parlamentarnym, Perkins odpowiedział: „ludzi, moich współpracowników i ja, bo znalazłem kilku naprawdę dobrych przyjaciół”, takich jak były poseł Ontario z ramienia Nowej Demokratycznej Partii Brian Masse.

Obaj pracowali razem w komisji przemysłu Izby Reprezentantów. Masse, który zasiadał w parlamencie przez ponad 20 lat, aż przegrał wybory w Windsor West, jest „naprawdę dobrym facetem” i „fantastycznym posłem” według Perkinsa.

Perkins powiedział, że Masse zaproponował mu poparcie w trakcie kampanii. W okręgu wyborczym Perkinsa South Shore-St. Margarets nie było żadnego kandydata NDP.

„Jestem trochę wzruszony, kiedy o tym mówię, ponieważ to jest rodzaj relacji, którą można rozwinąć, jeśli naprawdę wierzysz w to, co robisz i traktujesz innych parlamentarzystów z szacunkiem” – powiedział Perkins.

W oświadczeniu Masse odniósł się do „wspólnych wysiłków parlamentarzystów ze wszystkich środowisk politycznych i wielu razy, gdy znajdowaliśmy wspólny grunt dla poprawy sytuacji w Kanadzie. Komentarze te pozostają w dokumentach publicznych”.

Perkins zwrócił również uwagę na pracę Billa Blaira, gdy w 2023 r. pożary lasów pustoszyły podmiejskie Halifax i hrabstwo Shelburne. Blair był wówczas ministrem ds. gotowości na sytuacje kryzysowe i dostarczył społeczności Perkinsa zasoby, których potrzebowała do gaszenia pożarów i ratowania domów.

„Granice między stronnictwami zacierają się, gdy próbujesz walczyć o swoją społeczność” – powiedział Perkins.

Julian powiedział, że podoba mu się partyjna strona polityki, „kiedy jest to uczciwa debata na temat idei”, ale ubolewał, że Kanada mogłaby osiągnąć o wiele więcej, gdyby więcej parlamentarzystów uznało, że ich pierwszą powinnością jest lojalność wobec Kanadyjczyków i budowanie lepszego kraju.

„Moglibyśmy uchwalać ustawy co tydzień po odpowiednim zbadaniu. Nie sprzeciwiam się odpowiedniemu badaniu [ustawodawstwa], ale problem polega na tym, że pozwalamy, aby ta stronniczość blokowała tak wiele rzeczy, które mogłyby przynieść korzyści tak wielu Kanadyjczykom”.

Serré doświadczył ciemnej strony podziałów politycznych, gdy został fizycznie zaatakowany w swoim biurze kampanii podczas wyborów federalnych w 2021 r. Powiedział The House, że protesty odbyły się również w jego domu, co wpłynęło na jego rodzinę.

Pomimo tych doświadczeń Serré powiedział, że jest dumny ze swojej pracy.

„Zrobiłbym to jeszcze raz… spróbowałbym znaleźć sposób, aby poradzić sobie z moim życiem osobistym trochę inaczej” – powiedział Serré. „Ale z perspektywy MP, trzeba nadstawić karku i są tego konsekwencje”.

Co dalej?

Serré powiedział, że robi sobie przerwę, ale nadal chce spróbować znaleźć różne sposoby na rozbudowę północnego Ontario, szczególnie północno-wschodniego.

„Wciąż będę chciał coś zmienić dla mojej społeczności, ale dziś zrobię to inaczej. Myślę, że bycie posłem — ten rozdział jest zamknięty” — powiedział Serré. „Może moi przeciwnicy będą zadowoleni, słysząc to”.

Zapytany, co zrobi dalej, Perkins powiedział, że to „pytanie warte wiele milionów dolarów”. Nie jest pewien, czy będzie kandydował ponownie, ale w międzyczasie chce się upewnić, że jego personel znajdzie zatrudnienie.

„Do końca przyszłego tygodnia wyjdę z tego biura” – powiedział Perkins. „A potem, gdy już to zrobię, prawdopodobnie zacznę się koncentrować na tym, co zrobię dalej”.

Vignola również nie jest pewna, co będzie dalej. Powiedziała jednak, że może wróci do nauczania we wrześniu.

„To koniec pewnego rozdziału i zobaczymy, co napiszę w następnym” – powiedział Vignola.

Julian powiedział, że chce nadal angażować się w życie swojej społeczności i planuje pukać do drzwi mieszkańców okręgu po przeprowadzce, która zajmuje mu dużo miejsca w głowie.

„Po raz pierwszy odkąd skończyłem 12 lat, jestem bezrobotny” – powiedział Julian z uśmiechem. „Ale wir, który towarzyszy zamknięciu wszystkich biur i zamknięciu mieszkania [w Ottawie], nie pozwala na refleksję”.

Na tę osobistą refleksję przyjdzie czas po 20 maja — kiedy to Julian musi opuścić swoje stanowisko.

„Postaram się zrobić różnicę w inny sposób” – powiedział Julian. „To wielki zaszczyt i przywilej robić różnicę w życiu ludzi”.