Fundusz Stabilizacji Skarbu Państwa: Mechanizm, którego Milei szuka, aby skłonić Trumpa do zatwierdzenia pożyczki w wysokości 30 miliardów dolarów

Prezydent Javier Milei potwierdził w Kordobie, że jego rząd prowadzi rozmowy z Departamentem Skarbu Stanów Zjednoczonych w sprawie pożyczki międzypaństwowej. Nowym instrumentem, który jest rozważany, jest Fundusz Stabilizacji Skarbu Państwa (EFS) , narzędzie stworzone w 1934 roku i wykorzystywane jedynie sporadycznie.

Prezydent podkreślił, że negocjacje są na zaawansowanym etapie. „ Pracujemy bardzo ciężko, jesteśmy na bardzo zaawansowanym etapie ” – zauważył, zaznaczając, że w 2025 roku 4 mld dolarów zapada w styczniu, a 4,5 mld dolarów w lipcu , co wymusza konieczność przygotowania planu zabezpieczenia finansowego.

Fundusz Rezerwy Złota (ESF) został utworzony na mocy Ustawy o Rezerwie Złota (Gold Reserve Act) w 1934 roku, aby dać Sekretarzowi Skarbu elastyczność w zakresie interwencji na rynkach walutowych oraz, w wyjątkowych przypadkach, udzielania finansowania rządom zagranicznym . Jego kapitał składa się z dolarów, walut obcych oraz specjalnych praw ciągnienia (SDR).

Najsłynniejszy precedens miał miejsce w 1995 roku, podczas kryzysu tequili w Meksyku, kiedy ówczesny prezydent Bill Clinton zatwierdził pakiet pożyczek i gwarancji o wartości 20 miliardów dolarów . Meksykowi udało się spłacić środki przed terminem, w tym odsetki, konsolidując Europejski Fundusz Społeczny (EFS) jako skuteczny instrument stabilizacji oczekiwań.

Badanie Instytutu Petersona oszacowało, że w latach 1994–1995 wsparcie dla Meksyku sięgnęło 41,8 mld USD , co po aktualizacji przewyższa kwoty obecnie omawiane dla Argentyny. Doświadczenie pokazuje, że prawdziwy efekt EFS polega na budowaniu zaufania na rynkach , do tego stopnia, że ​​kraje często nie wykorzystują w całości przyznanych kredytów.

Model ten, oparty na rozgłosie i wiarygodności, stara się powtórzyć administracja Milei w kontekście, w którym polityka szoku fiskalnego umożliwiła już odzyskanie nadwyżki pierwotnej.

Ostateczna pożyczka miałaby nie tylko wymiar finansowy, ale także polityczny. Sekretarz Skarbu Scott Bessent jasno dał już do zrozumienia, że ​​ESF będzie dostępny, „ jeśli Argentyna będzie go potrzebować, a Milei utrzyma kurs ”.

Donald Trump uważa Mileia za swojego głównego sojusznika regionalnego i powita go w Nowym Jorku, gdzie spotka się również z Wołodymyrem Zełenskim i Benjaminem Netanjahu . Jednocześnie Waszyngton dąży do ograniczenia wpływów Chin w regionie, zwłaszcza w Argentynie, gdzie wymiana z Bankiem Centralnym i inwestycje infrastrukturalne wzmocniły obecność Pekinu.

Pożyczka ESF byłaby zatem gestem strategicznym w globalnym sporze , wzmacniającym sojusz Milei z Białym Domem i osłabiającym geopolityczne wpływy Chin w regionie Southern Cone.

Wysokość pożyczki wynika ze zobowiązań, jakie Argentyna będzie musiała ponieść w latach 2025-2026. Według oficjalnych danych w tym okresie kraj będzie musiał zmierzyć się z:

• 9,816 mld USD z organizacjami wielostronnymi, z czego prawie połowa przypada na MFW.
• 10,718 mld USD w obligacjach i bonach, z kapitałem wynoszącym 7,677 mld USD.
• BOPREAL o wartości 3 mld USD z terminem zapadalności w listopadzie 2025 r. i w pierwszej połowie 2026 r.

Łączny dług przekracza 20 miliardów dolarów . Pożyczka w wysokości do 30 miliardów dolarów nie tylko pokryłaby te płatności, ale także wzmocniła rezerwy Banku Centralnego.

W niedzielę Milei uda się do Nowego Jorku, aby wziąć udział w gali Zgromadzenia Ogólnego ONZ i Rady Atlantyckiej, gdzie odbierze nagrodę Global Citizen Award . Nagrodę wręczy Bessent, która decyduje o wykorzystaniu środków EFS, podczas wydarzenia, w którym wezmą udział Kristalina Georgieva (MFW) i Larry Fink (BlackRock).

Uwaga skupi się na dwóch gestach: zdjęciu ze spotkania dwustronnego Trumpa i Milei oraz ewentualnym potwierdzeniu pożyczki . Dwa sygnały, które, jeśli się zmaterializują, wzmocnią kierunek działań rządu Argentyny przed decydującym rokiem w sprawach gospodarczych i politycznych.