Hapishaneden bakıma: Suç işleyen küçükler için somut bir alternatife ihtiyaç var.

Hapishane ölümlerinin trajedisi çocuk hapishanelerine de yansıyor. 17 yaşında bir genç, tutuklanmasından iki gün sonra, 11 Ağustos'ta Treviso hapishanesinde kot pantolonuyla kendini asarak intihara teşebbüs etti. Hayattayken kurtarılıp hastaneye kaldırıldı ve iki gün sonra orada hayatını kaybetti. Don Mazzi'nin Exodus Vakfı başkan yardımcısı Franco Taverna , " Basit bir tecrit artık anlaşılabilir veya kabul edilebilir değil ," diyor.

Taverna, Treviso'daki çocuk adalet sisteminde geçen hafta yaşanan on yedi yaşındaki bir gencin intiharı, çocuk adalet sistemindeki krizin bir kanıtı mıdır?

Durum en az iki açıdan ele alınabilir. Geçtiğimiz yıldan bu yana, özellikle çocuk ıslahevlerinde (Milano'daki Beccaria, Sollicciano, Nisida ve Casal del Marmo gibi) yaşanan olaylar ışığında, suç işleyen küçükler için tedavi sisteminin tamamen çöktüğüne inanıyorum. Ve çökmesinin nedeni, basit bir hapsetme yaklaşımının artık anlaşılır veya kabul edilebilir olmamasıdır . Devletin başka müdahale türlerini de değerlendirmesi gerekir.

Peki, duruma hangi ikinci cepheden yaklaşılmalı?

Bu ilk konuyla doğrudan bağlantılı bir diğer konu ise topluma müdahaledir. İtalya'nın, küçüklerin tedavisi konusunda Avrupa'nın en gelişmiş mevzuatlarından bazılarına sahip olduğu söylenmelidir. Suç işleyen küçüklerin büyük çoğunluğu, yerel küçükler sosyal hizmet ofislerine yönlendirilmektedir. Lombardiya'da Küçükler Sosyal Hizmetleri (USSM) bulunmaktadır. Sınırlı personel kapasitesinin yanı sıra, USSM'nin de cezaevleri gibi, gençlerin davranışlarını izlemek, yani daha fazla suç işlenmemesini ve tekrar suç işlenmemesini sağlamak gibi bir görevi vardır.

Odak noktası davranış, diğer insanlarla uyumlu bir şekilde hareket etmenin, gençler arasında uygun bir birliktelik kurmanın bir yolu olup olmadığı. Asıl mesele bu. Suç işleme oranı erkek çocuklarına göre çok daha düşük olan kız ve erkek çocuklarının yaşadığı sıkıntılar - ergenlik öncesi ve ergenlik çağındaki çocuklardan bahsediyoruz - sadece 20 yıl öncesine göre çok daha büyük .

Sizce neden?

Çünkü durumun karmaşıklığı, kız ve erkek çocuklarının yaşamları, algıları ve dünyaya bakış açıları da dahil olmak üzere çok farklıdır ve tek bir bakış açısıyla ele alınamaz. Asıl mesele şudur: Ergenlik öncesi dönem çocukları karmaşık varlıklardır ve tek bir konu olarak ele alınmamalıdır .

Bunu bize daha iyi açıkla.

Sorunlar psikolojik sorunlar, okul terkleri, sosyal sorunlar (dezavantajlı bir aileden geliyorlarsa çocuk ıslahevine yerleştiriliyorlar) ve davranışlar (suç da dahil). En az dört bakış açısı var ve hepsi de taraflı. Erkekler ve kızlar bir bütündür; tüm özellikleri birbiriyle uyumludur. Giderek yaygınlaşan ve patlamaya hazır hale gelen sorunları ciddi bir şekilde ele almak istiyorsak, 10-14 yaş arası çocuklara hizmet veren ortaokullara bakmamız yeterli. Okulların bu çocuklarla gerçekten çalışması nadirdir.

Okullar ne zaman açılıyor?

Öğretmenlerin sadece didaktik değil, aynı zamanda eğitici bir yaklaşım benimseme yeteneği ve cesareti var. USSM'ler nerede çalışıyor? Sosyal hizmet uzmanlarının sadece kısıtlayıcı değil, aynı zamanda eğitici bir yaklaşım benimsemesi nerede? Lombardiya'da Çocuk ve Ergen Nöropsikiyatri Birimleri nerede çalışıyor? Eğitim odaklı nöropsikiyatri birimleri de nerede? Bu paydaşlar arasında bu konuda giderek artan bir farkındalık var: öğretmenler, nöropsikiyatristler, sosyal hizmet uzmanları ve belediye ve yerel sosyal hizmetler.

Çocuğun karmaşık yapısına uygun, bölgede istikrarlı projeler üretebilecek kapasitede hizmetlere ihtiyacımız var.

Şimdi, bu farkındalığı somut projelere dönüştürmemiz gerekiyor. Ve sadece bununla da kalmayıp, devam eden hizmetlere dönüştürmemiz gerekiyor. Şimdi , genç bireyin karmaşıklığını kucaklayan istikrarlı yerel projeler yaratma kapasitesine sahip hizmetlere ihtiyacımız var; önce uzmanlığa, sonra da cesarete. Genç bireyin hoş karşılandığını hissettiği bir hizmete ihtiyacımız var; davranışlarını kontrol eden ve artık hırsızlık yapmadıklarını, uyuşturucu satmadıklarını veya başkalarına karşı şiddet uygulamadıklarını göstermeleri gereken bir hizmete değil. Gençleri gerçekten önemseyen, durumların sorumluluğunu üstlenen bir hizmete ihtiyacımız var . Kapsamlı bakım konusunun, ergenlik öncesi ve ergenlik çağındaki çocuklar için gerçek güncel sorun olduğuna inanıyorum .

Peki, sizin görüşünüze göre, eksik olan gerçek bir ağ oluşturma çabası, tüm bu karmaşıklıkları bir araya getirebilecek bir vizyon mu?

İnternet artık yeterli değil . Gerçekten hizmetlere, yerlere ve insanlara ihtiyacımız var. Nöropsikiyatristin yerel sosyal hizmet uzmanıyla görüşüp onlara bilgi göndermesi yeterli değil. Aydınlanmış bir öğretmenin, bir öğrencinin ailesinin yardıma ihtiyacı olduğunu veya bir çocuğun pazartesi sabahı yüzünde morluklarla okula gittiğini bilmeleri için belediyeye bilgi formu göndermesi yeterli değil. Bu yeterli değil. Hastalık belirtileri gösteren bu çocukların (ve burada gözlem kapasitesine de ihtiyacınız var, ki bu da olmazsa olmaz değil) bakılabileceği yerlere, alanlara ihtiyacımız var . Yani, ihtiyaç duyulduğunda, öğleden sonra 3-4 arası değil, birinin gelebileceği yerlere. Şu anda kesinlikle eksik olan ve yapmaya başladığımız şey bu.

Exodus ile üzerinde çalıştığınız proje hakkında bize bilgi verebilir misiniz?

Monza'da Spazio 3 adında bir yerde bir projeye başladık ve bunu Milano'da daha da büyük bir alanda yapmayı denemek istiyoruz. Burası çocuk nöropsikiyatrisi, sosyal yatırım, eğitim ve okul becerilerinin bir araya gelebileceği bir yer. Böylece sıkıntı zirveleri yaşandığında orada olunabilir. Hayatta sıkıntıya neden olan anlar vardır, bir arkadaşın vefatı veya bir çocuğun hayatını rahatsız eden ve altüst eden diğer olaylar . Bu anlarda , sadece iyi davranıp davranmadıklarını kontrol etmekle kalmayıp, odalarında kendilerini keserken, içlerinde ne olduğunu, neden kendileri gibi hissetmediklerini ve başkalarının onları umursamadığını hissetmediklerini anlamalarına yardımcı olacak birine ihtiyaç duyulur .

Monza projesi, beş yıl önce suç işlemiş küçüklerle başlattığımız bir projenin çıktılarından biri. Proje, sosyal girişim Con i bambini'nin desteğiyle yürütüldü. Lombardiya, Lazio ve Sicilya'dan yaklaşık yüz genç, bahsettiğim destekle "yüksek yoğunluklu eğitim" projeleri önerdik. Bizim için bu yüksek yoğunluk farklı biçimler alıyor; günlük bir boyutu olduğu kadar çok önemli, hayati ve temel bir boyutu da var: macera. Erkek ve kız çocukları, ergenlik gibi bir dönemde olumlu maceralar yaşama fırsatına sahip olmalı .

Olumlu maceralar neden önemlidir?

Çünkü olumlu maceralar olmazsa, olumsuz maceralar kalır . Onlara bu fırsatları sunmamız gerekiyor. Sosyal Hizmetler Çocukları (USSM) tarafından bildirildiği üzere, bu çocuklara karavanlar ve maceralar sunduk. Gruplar halinde gezici deneyimler, hatta çok maceralı yolculuklar yaşadılar. Biz de talihsiz bir dönemde, Covid döneminde başlamak zorunda kaldık. 2020'de başladık ve 2024'e kadar devam ettik. Maceraların ne kadar önemli olduğunu ve olumlu bir destek sağladığını öğrendik.

Maceralar önemlidir, olumlu maceralar olmazsa olumsuz maceralar kalır

Peki maceralardan sonra neye ihtiyacınız var?

Sonra sürekliliğe, bu olumlu maceranın, bu bağlılığın devam edebileceği yerlere ihtiyacımız var. Spazio Tre, 2022'de karavanın sonuçlarından biri olarak Monza'nın San Rocco semtinde doğdu. Orada ifade yöntemleri geliştirmeye ve müzik söylemeye başladık. Rap ve trap, çocuklar için çok kolay ve anlaşılır, anında ifade biçimleri . Örneğin bazıları sekizinci sınıf sınavlarını bir rap şarkısıyla geçti. Spazio 3'ün çeşitli aktiviteleri birçok katılımcıyı çekiyor; şu anda 47 çocuk katılıyor, bu da çeşitli insanlar. Rahatsızlık, yalnızca bir okul notuyla, tıbbi bir teşhisle veya refakatsiz yabancı bir çocuk olmanızla etiketlenen bir şey değildir; içinizdedir ve çoğu zaman patlar. Etiketlenmemiş bir rahatsızlığınız varsa, bir yerlerde patlar.

Bizim için önemli olan, bu ortamların etiketlenmemesi. Suç işlemiş küçükleri veya psikiyatrik sorunları, panik atakları, anksiyete bozuklukları veya bulimia'sı olan çocukları ağırlayan yerler olmamalılar . Deneyimlerin temasının mevcut olduğu, müzik, karavanlar, maceralar gibi bütünleşik mekanlara ihtiyacımız var .

İşte gençlerin sahip olduğu kurtuluş fırsatı. Ve oradan ortaya çıkıyorlar. Ergenlik her zaman bir dönüşüm dönemi olmuştur, belki de her zaman öyle olacaktır. Bu güçlü deneyimler aynı zamanda onlar için bir kimlik edinme yolu haline geliyor. Örneğin bazıları iki çalma listesi kaydetti ve şimdi Spotify'da. Genişletmek istiyoruz, bu gerçeği yalnızca projeler aracılığıyla deneyimlememelerini, kamu kurumlarının, belediyelerin ve bölgenin, bu yerleri giderek yaygınlaşan bu tür zorluklara potansiyel olarak uyum sağlayabilecek yerler olarak tanımalarını sağlamak istiyoruz . Tartışmaya değer başka bir konu daha var.

Hangi tema?

Beklenti meselesi. Beklenti yoksa, herkes için görünmez ve önemsizseniz, odanızda saklanmanız veya uyuşturucu kullanmanız daha iyi . Uyuşturucu kullanımında, kısmen cep telefonuyla kolayca satın alınabildiği için, reşit olmayanlar arasında bir artış var. Eskiden en azından odanızdan çıkıp meydandaki satıcıyı beklemeniz gerekiyordu; artık buna bile gerek yok.

Unsplash'ta Alan Le Bihan'ın fotoğrafı

Etiketler:
• Aile
• Adalet
• Küçükler