Europa en Trump

Na maanden van Amerikaanse dreigementen accepteerden de NAVO-partners een duizelingwekkende verhoging van de militaire uitgaven, terwijl de Europese Unie vervolgens eenzijdig tarieven slikte. Geconfronteerd met dergelijke capitulaties zocht Europa zijn toevlucht tot de trieste troost dat ergere scenario's waren vermeden, terwijl het opgelucht ademhaalde, omdat de bittere pil eindelijk was geslikt en er een stabiele relatie op het gebied van defensie en handel was bereikt. De botsingen met de regering-Trump zijn echter nog maar net begonnen.

Na de zomer dreigt er dus een nieuwe botsing tussen de Europese regelgeving en de grote Amerikaanse technologiebedrijven, die, beschermd door hun president, van plan zijn te doen wat ze willen en zich, onder het slinkse argument van het verdedigen van de vrijheid van meningsuiting, verzetten tegen elke regelgeving die hun immense en groeiende winsten zou kunnen schaden. Een complexe kwestie die door vele anderen zal worden gevolgd, om nog maar te zwijgen van het feit dat Washington op het minst verwachte moment zou kunnen verrassen met een nieuwe dreiging van verhoogde tarieven om welke reden dan ook, die Trump en zijn aanhangers zouden kunnen beledigen.

Na wat we hebben meegemaakt met de invoering van tarieven, moeten onze leiders respect eisen.

Dit is niet zomaar een traditioneel geschil tussen landen met tegenstrijdige belangen, want bovendien rechtvaardigt niets de agressie van de VS wanneer de algehele relatie tussen Europeanen en Amerikanen zo positief is voor beiden. Feit is dat het machtigste land ter wereld wordt geregeerd door superlatieve narcisten, verstoken van enige empathie en die er schijnbaar van genieten om hun macht wreed uit te oefenen. Meer dan een half jaar Republikeins bestuur bevestigt wat we al vreesden sinds het begin van zijn ambtstermijn: Trump maakt jacht op de zwakken. Zo legt hij even immorele als onnodige tarieven op aan landen die afhankelijk zijn van de Verenigde Staten; hij bezuinigt op de hulp aan de meest kwetsbare groepen; hij jaagt op illegale immigranten en intimideert hen met een door alligators omsingelde gevangenis in Florida; of hij schakelt het leger in om daklozen uit Washington te verdrijven. Maar integendeel, hij heeft al zijn respect getoond voor figuren als Poetin, Netanyahu, Xi Jinping, of iedereen die op zijn bravoure kan reageren.

Geconfronteerd met deze situatie kan de Europese Unie zich niet gedragen als een van die weerloze staten die geen andere keus hebben dan te buigen voor de magnaat. Europa vertegenwoordigt, naast andere sterke punten, de op één na grootste economie ter wereld met een markt van meer dan 500 miljoen mensen. Daarom moeten onze leiders, na de eenzijdige invoer van tarieven, respect afdwingen, zelfs met grotere risico's, om onnodige concessies te vermijden die burgers en bedrijven schaden. Maar, nog belangrijker, om te voorkomen dat verdere vernederingen Trumps leerlingen versterken, die verspreid over het continent dromen van het uiteenvallen van het Europese project.