Ondanks de zogenaamde The Great Gatsby Curve: tieners geloven dat ze meer kunnen doen - in landen waar ze minder kunnen doen

In landen waar de sociale ongelijkheid het grootst is, zijn tieners er het sterkst van overtuigd dat zij meer zullen bereiken dan hun ouders. Geheel in strijd met de zogenaamd bekende economie. De Great Gatsby-curve - toont onderzoek in de "wetenschap" waaraan een Pool heeft deelgenomen.

In de economie is het bekend dat hoe groter de sociale ongelijkheid in een bepaalde samenleving, hoe moeilijker het is om de top van de maatschappelijke ladder te bereiken. Dit fenomeen wordt ook wel de "Great Gatsby-curve" genoemd. Het gaat over het titelkarakter uit de roman van F. Scott Fitzgerald. De held uit het boek werd snel rijk, maar werd niet geaccepteerd door de hogere klassen omdat de sociale structuren daar sterk waren gevestigd. "In Polen zou het misschien handiger zijn om te spreken van de 'Wokulski-curve'", grapt medeauteur van de studie, prof. Artur Pokropek van IFIS PAN en IBE-PIB, verwijzend naar de klim op de maatschappelijke ladder van de held uit "De Pop" Prus.

Vijftienjarigen werd gevraagd om de huidige positie van hun familie in de sociale hiërarchie van het land te beoordelen op een schaal van 1 tot 10. Ze werd ook gevraagd om op de schaal aan te geven waar ze verwachtten te staan ​​in deze hiërarchie op 30-jarige leeftijd. Ook werd hen gevraagd naar de beroepen van hun ouders en hun carrièreverwachtingen op 30-jarige leeftijd. De resultaten van het werk onder leiding van Francesca Borgonovi van University College London en Artur Pokropek werden gepubliceerd in Science.

De auteurs van het artikel analyseren sociale mobiliteit, dat wil zeggen het proces van verplaatsing van individuen of groepen binnen of tussen sociale klassen (ervan uitgaande dat talenten gelijk verdeeld zijn over sociale en demografische groepen). "Sociale mobiliteit geeft aan of een samenleving gelijke kansen biedt voor economisch en sociaal succes, ongeacht waar iemand begint", lezen we in de publicatie in "Science".

Uit een enquête die in het kader van het PISA-onderzoek onder bijna een half miljoen 15-jarigen uit 57 landen werd gehouden, kan worden geconcludeerd dat jongeren zich niet druk maken om de zogenaamde 'Ze doen de Gatsby-curve'. Hun hoop gaat dwars door deze curve heen: in landen waar de sociale ongelijkheid het grootst is (bijvoorbeeld Zuid-Amerika), geloven tieners vaak dat ze veel meer kunnen verdienen dan hun ouders. In landen waar de sociale ongelijkheid kleiner is (Scandinavië) is het optimisme over het stijgen op de maatschappelijke ladder minder groot. Het geloof in de "Amerikaanse Droom" is het sterkst in landen waar deze moeilijk te verwezenlijken is.

Interessant genoeg gaven de meeste respondenten hun plaats in de hiërarchie aan rond de 7 punten (het gemiddelde antwoord was 6,8), terwijl dit volgens de normaalverdeling 5 zou moeten zijn. Dit betekent dat jongeren hun positie in de hiërarchie over het algemeen beter inschatten dan deze in werkelijkheid was.

Wetenschappers wijzen erop dat in samenlevingen met een grotere economische ongelijkheid de opvatting sterker is dat talent en inspanning worden beloond, ongeacht iemands startpositie, dan in samenlevingen die economisch gelijker zijn. Daarom hechten jongeren in landen met een grotere economische diversiteit meer waarde aan onderwijs als weg naar succes. "Een dergelijk perspectief kan het geloof versterken dat sociale mobiliteit een manier is om de bestaande orde te ondersteunen en legitimeert daarmee de bestaande ongelijkheden", schreven de onderzoekers in de publicatie.

Prof. Pokropek legt uit dat Polen zich ongeveer in het midden van deze schaal bevindt. Zowel op het gebied van ongelijkheid, kansen op promotie als de hoop op promotie op de ladder.

"De gevolgen van dergelijk jeugdig optimisme kunnen tweeledig zijn, afhankelijk van wat dit optimisme tegenkomt. Sommige mensen zullen deze hogere posities daadwerkelijk bereiken dankzij hun hoop en harde werk. Maar voor sommigen botsen onvervulde verwachtingen met de realiteit, wat frustratie en problemen veroorzaakt", aldus prof. Sprinkling.

"Het is aan ons, kiezers, politici en leden van de gemeenschap, of we deze vooruitgang mogelijk maken en hoe dit jeugdige optimisme zich zal uitbetalen. Naar mijn mening is het belangrijk dat het beleid zo wordt vormgegeven dat mensen uit verschillende sociale lagen zich kunnen ontplooien en zo de samenleving kunnen openbreken", aldus de socioloog.

Ludwig Tomal (PAP)

lt/ zan/ jpn/

De PAP Foundation staat u toe om artikelen van de Science in Poland Service kosteloos over te nemen, op voorwaarde dat u ons maandelijks per e-mail informeert over het gebruik van de service en de bron van het artikel vermeldt. In portals en internetdiensten graag het gelinkte adres opnemen: Bron: naukawpolsce.pl, en in tijdschriften de annotatie: Bron: Nauka w Polsce Service - naukawpolsce.pl. De bovenstaande toestemming is niet van toepassing op: informatie uit de categorie 'Wereld' en foto- en videomateriaal.