Over modellen

Modellen zijn onmisbaar. De werkelijkheid is waanzinnig complex. Het in kaart brengen van elke mogelijke interactie zou computationeel onmogelijk zijn en volkomen nutteloos voor het begrijpen van de wereld. In plaats daarvan reduceren we de zaken tot belangrijke causale variabelen en gebruiken die om voorspellingen te doen en beslissingen te nemen.

Maar modellen zijn er in verschillende soorten en maten. Welk model het meest geschikt is, hangt af van wat je ermee wilt doen.

Neem bijvoorbeeld de volgende twee kaarten. Beide kaarten zijn van hetzelfde gebied: Nicholls State University in Thibodaux, Louisiana, mijn werkgever. De eerste is de campuskaart die we op onze website hebben staan . De tweede is een topografische kaart van hetzelfde gebied . Laat me u vragen, beste lezer: als u naar Powell Hall wilt, welke van deze twee kaarten zou u dan verkiezen? Uiteraard is de campuskaart het meest nuttig. De topografische kaart, hoewel deze nuttige informatie bevat, is nutteloos om de campus te verkennen. Evenzo zou de campuskaart nutteloos zijn als u bijvoorbeeld in Thibodaux wilt wandelen.

Het gebruik van een verkeerde kaart (een verkeerd model) kan tot een ramp leiden.

Een voorbeeld hiervan is de Amerikaanse invasie van Grenada in 1983. De Amerikaanse invasie werd niet gepland met militaire kaarten, maar met toeristische kaarten met militaire rasters eroverheen , die eerder die dag waren gekocht in een winkel in Fayetteville, North Carolina. De kaarten waren niet behulpzaam: vier SEALs stierven door waterhindernissen die niet op de kaarten stonden, coördinatie tussen soldaten en hun luchtsteun was onmogelijk omdat ze verschillende kaarten gebruikten, enzovoort. Het liep bijna uit op een ramp van de omvang van de gijzelingscrisis in Iran. En dat allemaal omdat het leger ongeschikte modellen gebruikte.

Hetzelfde geldt voor economische modellen. Zoals we hebben gezien tijdens deze tweede Trump-regering, zijn hun handelsmodellen rampzalig geweest. Absoluut niets is goed gegaan: de rentes stijgen, landen nemen wraak, de dollar verzwakt, de prijzen zullen stijgen zodra deze voorraden opraken, Amerikaanse bedrijven ontslaan mensen of nemen minder mensen aan, grote fabrieksplannen zijn geannuleerd, de aandelenmarkt kelderde en China stapt in de Amerikaanse markten. Het is zo erg dat de president en zijn team nu toegeven dat welvaart niet langer een doel is (maar dat is oké, want welvaart is slecht ). Sterker nog, deze tarieven zouden bijna $ 60 miljard aan inkomsten per maand opleveren . De tariefinkomsten in april (die hoog zijn vanwege hamsteren) bedroegen slechts $ 17 miljard .

Wanneer de regering-Trump modellen presenteert, leveren ze slechte modellen. Het is alsof je Grenada binnenvalt met een toeristenkaart of een topografische kaart gebruikt om je weg te vinden op een universiteitscampus. Hun modellen gaan uit van onrealistische, vaak tegenstrijdige en meestal ongefundeerde aannames. Hun modellen geven onrealistische, vaak tegenstrijdige verwachtingen. En als gevolg daarvan betalen de Amerikanen de prijs.

Belangrijk om op te merken is dat de meeste modellen op zijn minst wiskundig coherent zijn. Maar die wiskundige cohesie impliceert niet dat het model bruikbaar is voor het doel. Het nut van een model wordt niet bepaald door de wiskundige verfijning, maar eerder door de toepassing ervan en het vermogen om nuttige inzichten te bieden. Bijgevolg kan een model dat "realistischer" zou kunnen zijn door meer elementen van de werkelijkheid of wiskundige verfijning te integreren, vrijwel nutteloos zijn voor een model dat minder "realistisch" is omdat het eenvoudiger is. Als het complexere model beperkte (of onjuiste) inzichten biedt, is het niet bruikbaar, hoe wiskundig coherent het ook is. Wetenschap gaat niet alleen over het manipuleren van modellen. Het draait voor een groot deel om het hebben van de kennis om het juiste model te kiezen.