Spreek nu of houd voor altijd je mond

35 jaar lang gaf ik economie aan de universiteit. Toen ik de theorie van vraag en aanbod doceerde, legde ik uit hoe een tijdelijk tekort aan goederen op de korte termijn tot hogere prijzen zou leiden. De resulterende overwinsten zouden nieuwe bedrijven in de sector aantrekken, waardoor de prijzen uiteindelijk weer zouden dalen tot hun evenwichtsniveau op de lange termijn. Gedurende die hele periode kan ik me geen enkel bezwaar herinneren. Niemand stak zijn hand op en zei: "Dat is moreel verwerpelijk, bedrijven mogen hun prijzen niet verhogen als er een tekort aan een product is." Maar waarom niet? Het is niet zo dat studenten het nooit met me oneens waren, ik kan me een aantal keren herinneren dat ik over dit of dat onderwerp werd aangesproken. Tegenwoordig zou ik willen dat studenten me veel vaker hadden aangesproken, over allerlei punten. Het is duidelijk dat ze de universiteit verlieten zonder echt te geloven in de dingen die ze leerden. De meeste Amerikanen zijn tegen woekerprijzen. De meeste Amerikanen geloven dat import onze economie schaadt en export onze economie ten goede komt. Bijna de helft van de bevolking is voorstander van invoerrechten. Op een breed scala van terreinen accepteren de meeste mensen de ‘economische denkwijze’ niet.

Ik vind dat studenten hun docenten veel vaker zouden moeten uitdagen. Sterker nog, ik zou willen stellen dat als studeren überhaupt een doel heeft (wat steeds controversiëler wordt in het AI-tijdperk), dat dan niet is om achter een bureau aantekeningen te maken, maar om de docent uit te dagen. Waarom zou je anders naar de universiteit willen? Iedereen kan thuis een studieboek lezen.